وقتی در اخبار صحبت از احتمال وقوع جنگ به‌میان می‌آید، دلم می‌لرزد. جنگ، خشونت، خون‌ریزی، ویرانی و هزار مصیبت دیگر! به این فکر می‌افتم که در چه دنیای ناامنی زندگی می‌کنیم.
این مرا به یاد جملۀ آغازین مزمور دوم می‌اندازد که می‌فرماید: "چرا ملتها شورش می‌کنند و قومها به عبث تدبیر می‌کنند؟". تاریخ بشر سراسر شرح جنگها و نابسامانی‌ها است. در این میان، ما مسیحیان چه باید بکنیم؟
مسیح دربارۀ زمان‌های آخر فرمود: "همچنین دربارۀ جنگها خواهید شنید و خبر جنگها به گوشتان خواهد رسید. اما مشوش مشوید، زیرا چنین وقایعی می‌باید رخ دهد، ولی هنوز پایان فرانرسیده. نیز قومی بر قوم دیگر و حکومتی بر حکومت دیگر بر‌خواهند خاست. و قحطیها و زلزله‌ها در جایهای گوناگون خواهد آمد. اما همۀ اینها تنها آغاز درد زایمان است." (انجیل متی ۲۴:۶-۷). او در جای دیگر نیز فرمود: "دل شما مضطرب نباشد. به خدا ایمان داشته باشید؛ به من نیز ایمان داشته باشید." (انجیل یوحنا ۱۴:۱). ایمان و اعتماد و تکیۀ ما ايماندارانِ به مسيح، پيوسته باید بر این مسیح باشد که فرمود، حتی یک گنجشک نیز بدون خواست پدر آسمانی ما به زمین نمی‌افتد (انجیل متی ۱۰:۲۹). اگر دلتان از بوی جنگ مضطرب است، به این خدای کاملاً مقتدر تکیه کنید.
