بعضی از ما بسیار پرتوقع هستیم و از دیگران انتظار داریم مرتب به ما "سرویس" بدهند. چنین حالتی ممکن است ریشه‌هایی در تربیتی که در خردسالی دریافت کرده‌ایم، داشته باشد. اما بسیار درست است که ما ايماندارانِ مسيحی، از خداوند و منجی‌مان عیسای مسیح الگو بگیریم که فرمود، "نيامد تا خدمتش کنند، بلکه آمد تا خدمت کند و جانش را چون بهای رهایی در راه بسیاری بنهد." (مرقس ۱۰: ۴۵).
در زندگی همۀ ما اوقاتی پیش می‌آید که بر سر دوراهی قرار می‌گیریم و نمی‌دانیم کدام راه را انتخاب کنیم. در چنین مواقعی، بسیار بجاست که به وعدۀ خدا تکیه کنیم؛ می‌فرماید: "کیست آن که از خداوند بترسد؟ خداوند راه برگزیدۀ خویش را بر او خواهد نمود." (مزمور ۲۵: ۱۲). اگر در اتحاد با عيسی مسيح، از خدا بترسیم و برای او بيشترين عزت و احترام را قائل باشيم، او راهی را که برای ما برگزیده و بهترین است، به ما نشان خواهد داد.
از تعالیم عیسای مسیح درمی‌یابیم که باید به سخنانی که از زبان جاری می‌شود، بسیار توجه داشت. او به علمای دینی یهودیان فرمود: "ای افعی‌زادگان، شما که بدسیرت هستید، چگونه می‌توانید سخن نیکو بگویید؟ زیرا زبان از آنچه دل از آن لبریز است، سخن می‌گوید . . . مردم برای هر سخن پوچ که بر زبان برانند، در روز داوری حساب خواهند داد." (متی ۱۲: ۳۴ و ۳۶).
آیا مایلیم با تواضع و اعتراف به گناهان، زندگی‌مان آنگونه شود که خدا برای ما در نظر دارد و او می‌پسندد؟ چنانچه پاسخ ما مثبت باشد، خوب است به آنچه ارمیای نبی می‌فرماید توجه کرده، عمل نماييم. می‌فرماید: "بیایید تا راههای خویش را بسنجیم و آنها را بیازماییم؛ بیایید تا به سوی خداوند بازگشت کنیم! بیایید تا دلها و دستانمان را به سوی خدایی که در آسمان است برافراشته، بگوییم: ما گناه کردیم و عصیان ورزیدیم،" (کتاب مراثی ارميا ۳: ۴۰- ۴۲).
امسال هم با فرارسيدن "عید پنتیکاست"، مسيحيان تولد کليسای عيسی مسيح را جشن می‌گیرند. در چنین روزی بود که بنا بر وعدۀ مسیح پیش از صعودش به آسمان، روح‌القدس بر شاگردان او نازل شد و ایشان با قدرتی که روح‌القدس به آنان عطا فرمود، به اعلام مژدۀ نجات‌بخش مسیح پرداختند، چرا که مسیح به آنها فرموده بود: "اما وقتی روح‌القدس بر شما نازل شود، قدرت خواهید یافت و شاهدان من خواهید بود . . ." (انجيل مقدس، اعمال رسولان ۱: ۸).
در کتاب مزامیر حضرت داوود، بارها تأکید شده که خدا یاوری است که در تنگیهایِ ما فوراً به یاری ما می‌شتابد. ارمیای نبی علت این حقیقت عظیم را چنین تشریح کرده، می‌فرماید: "محبتهای خداوند هرگز پایان نمی‌پذیرد، زیرا که رحمتهای او بی‌زوال است؛ آنها هر بامداد تازه می‌شود؛ وفاداری تو عظیم است." (مراثی ارميا ۳: ۲۲-۲۳). چه عالی است که می‌توانیم به رحمتهای بی‌زوال خدا تکیه کنیم.
در شریعت موسی احکام بسیاری وجود دارد. اما آنچه در این شریعت و نیز در کتاب‌های انبیای بعدیِ یهودیان چشمگیر است، توجه خدا به فقیران و مظلومان است. به این آیات که خطاب به داوران و قضات اسرائيل است به‌دقت توجه کنیم: "بینوایان و یتیمان را دادرسی کنید، و حق ستمدیدگان و فقیران را بستانید! بینوایان و نیازمندان را خلاصی دهید، و آنان را از دست شریران برهانید." (مزمور ۸۲: ۳- ۴).
بسیاری از هم‌میهنان عزیز ما، در فقر و يا فشارهای اقتصادی زندگی می‌کنند. ایشان به‌خاطر وضعيت بد مالی خود، کمرشان خم گرديده است.
پطرس رسول در نخستین موعظه‌اش در روز عید پنطیکاست، ده روز پس از صعودِ خداوندگارْ عیسی، به جماعت فرمود: "پس قوم اسرائیل، جملگی به‌یقین بدانند که خدا این عیسی را که شما بر صلیب کشیدید، خداوند و مسیح ساخته است." (کتاب اعمال رسولان ۲: ۳۶). بله، پیامدِ قیام یا زنده شدنِ عیسای ناصری، این بود که او "خداوند"، یعنی ارباب و مالک و خداوندگار ما گردیده است. آیا او خداوند و مالکِ دل شما نیز هست؟
در طبیعت، بهار فقط یک بار در سال پدید می‌آید و ما ایرانیان نیز در سال فقط یک بار نوروز را به مناسبت نو شدن و طراوت تازۀ طبیعت جشن می‌گیریم. اما خبر خوشی که برای ایماندارانِ به مسيح هست، این است که ایشان می‌توانند هر روز طراوت و تازگی بهار را تجربه کنند، چنانکه کلام خدا می‌فرماید: شخص ایماندار، "بسان درختیست نشانده بر کنارۀ جویبار، که میوۀ خویش در موسمش آرَد به بار، و برگش نیز پژمرده نشود،" (مزمور ۱: ۳).
بعضی گُمان می‌بَرَند که اگر فقط در ذهن خود، باورهايی درست دربارۀ مسیح داشته باشند، حیات جاویدان را دریافت خواهند کرد. باورها و اعتقاداتِ درست بسیار مهم است، اما چنانچه باعث دگرگونی تدریجی زندگی شخص نگردد، بی‌ثمر است.
پولس رسول می‌فرماید: "هیچ‌کس را آزرده‌خاطر مسازید . . .، همان‌‌گونه که من نیز می‌کوشم تا همه را به هر نحو که می‌توانم خشنود سازم. زیرا در پی نفع خود نیستم، بلکه نفع بسیاری را می‌جویم، تا نجات یابند." (اول قرنتیان ۱۰: ۳۲-۳۳).
