آیا می‌دانستید که نخستین موعظۀ یحیای تعمید‌‌دهنده چه بود؟
"با تمامِ دلِ خود بر خداوند توکل کن، و بر عقل خويش تکيه منما؛ در همۀ راههای خود او را در نظر داشته باش، و او طريق‌هايت را راست خواهد گردانيد". امثال سليمان ۳: ۵ و ۶
شخصی می‌گفت: "من می‌دانم که از یک طرف، واقعاً می‌خواهم خداوند را از راه سخنانم خشنود سازم، اما از طرف دیگر، دلم می‌خواهد شوخی و مزه‌پرانی کنم!
در اولين مزمور از کتاب مزامير می‌خوانيم: "خوشا به حال کسی که در مشورت شریران گام نزند و در راه گنهکاران نایستد و در محفل تمسخرگران ننشیند؛" (مزمور ۱: ۱).
هر نوزادی باید با شیر تغذیه شود. ما نیز وقتی به عيسی مسيح خداوند و واقعيت مرگ او بر صليب و قيام و رستاخيز او از مردگان، ايمان می آوريم، به‌واسطۀ روح‌القدس، در خانوادۀ خدا تولدی نو و روحانی می‌یابیم.
یکی از پیامهای عید میلاد مسیح يا کريسمس، آمدن نور به اين جهانِ تاريک است. یوحنا می فرماید: "در او حیات بود و آن حیات، نور آدمیان بود." (یوحنا ۱: ۴). و در انجيل مقدس می خوانيم: "محکومیت در این است که نور به جهان آمد، امّا مردمان تاریکی را بیش از نور دوست داشتند، چرا که اعمالشان بد است. زیرا هر آن که بدی را به جا می آوَرَد از نور نفرت دارد و نزد نور نمی آید، مبادا کارهایش آشکار شده، رسوا گردد." (یوحنا ۳: ۱۹- ۲۰).
امسال هم با فرارسيدن "عید پنتیکاست"، مسيحيان تولد کليسای عيسی مسيح را جشن می‌گیرند. در چنین روزی بود که بنا بر وعدۀ مسیح پیش از صعودش به آسمان، روح‌القدس بر شاگردان او نازل شد و ایشان با قدرتی که روح‌القدس به آنان عطا فرمود، به اعلام مژدۀ نجات‌بخش مسیح پرداختند، چرا که مسیح به آنها فرموده بود: "اما وقتی روح‌القدس بر شما نازل شود، قدرت خواهید یافت و شاهدان من خواهید بود . . ." (انجيل مقدس، اعمال رسولان ۱: ۸).
اگر در زندگی دچار سختیها و رنجها هستیم، باید بدانیم که هیچ امری برای فرزندان خدا بدون اجازه و ارادۀ خدا اتفاق نمی‌افتد.
امروزه از طريق رسانه‌های ماهواره‌ای، زياد در بارۀ شادی‌ای که در مسيح يافت می‌شود، می‌شنویم. اما دليل اصلی این شادی چيست؟
موعظۀ مسیح بر بالای کوه که در انجیل متی، فصل‌های ۵ تا ۷ آمده، تأکید بر این دارد که ما ايماندارانِ به مسيح، "متفاوت باشیم". هم متفاوت با رهبران ریاکار مذهب یهود و هم متفاوت با بت‌پرستان و خدا‌نشناسان.
عیسی مسیح، پس از جان سپردن بر صلیب، در روز سوم، روحاً و جسماً زنده شد، اما با بدنی جدید، بدنی آسمانی و غيرفانی. قیام یا زنده شدنِ عيسی مسيح، با زنده شدن مرده‌هایی که خودِ عیسی زنده کرد، زمین تا آسمان فرق دارد.
ما ايماندارانِ به مسيح در چنین روزی، قيام یا زنده شدن مسیح را جشن می‌گیریم. زنده شدن عيسی مسيح در سومین روز بعد از مصلوب شدن و مرگ او، پیامهای بسیاری دارد. یکی از آنها اینست که این رویداد باعث گرديد که خدا به ما تولدی تازه ببخشد و اميدی زنده داشته باشيم. پطرس رسول می‌فرماید: "متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که از رحمت عظیم خود، ما را به واسطۀ رستاخیز عیسی مسیح از مردگان، تولّدی تازه بخشید، برای اميدی زنده" (اول پطرس ۱: ۳). شکر و سپاس بر خدای نيکوی ما!
