بسیار حیرت‌انگیز است که عیسی مسیح برای پیروان خود معیارهایی قرار داده که با معیارهای این دنیا متفاوت هستند.
بسیاری از ما، بارها از پریشانی و درماندگی عبور نموده‌ايم و شاید حتی آرزوی مرگ کرده باشيم!
عيسی مسيح در فصل ۱۵ يوحنا، خود را به تاک يا درخت مو تشبيه کرده و ايماندارانش را به شاخه‌های تاک. می‌فرمايد: "من تاک هستم و شما شاخه‌های آن. کسی که در من می‌ماند و من در او، ميوۀ بسيار می‌آورد؛ زيرا جدا از من، هيچ نمی‌توانيد کرد." آيۀ ۵
مسیح در موعظۀ معروف بالای کوه، فرمود که اگر کسی بر یک گونۀ ما سیلی زند، گونۀ دیگر را نیز به طرف او برگردانیم.
بارها پیش می‌آید که در امور روزمرۀ زندگی، نمی‌دانیم کدام راه را انتخاب کنیم. نمی‌دانیم در کدام راه قدم بگذاریم تا باعث خشنودی خدا شویم.
زمانی که جبرائیلِ فرشته بر مریم باکره ظاهر شد و به او مژده داد که از روح‌القدس آبستن شده، پسری به دنیا خواهد آورد، این حقیقت را در خصوص این پسر بیان کرد: ". . . پادشاهی او را هرگز زوالی نخواهد بود." (لوقا ۱: ۳۳).
تکیه‌گاه شما کیست یا چیست؟ آیا خداست، یا توانایی و ثروت و امکانات خودتان؟ در هر سن و سالی که باشیم، مطمئن‌ترین تکیه‌گاه انسان خداست!
آیا اتفاق افتاده که شب‌هنگام، ناگهان چراغهای ماشین‌تان از کار بیفتد؟ برای من اتفاق افتاده! وضعیت بس خطرناکی است! حالا اگر در مسیر زندگی روحانی‌مان دچار سردرگمی شويم، چه خواهد شد؟ خدا وعده‌ای مستحکم و دلگرم‌کننده به ما ايمانداران مسيحی بخشیده است. می‌فرماید: "کلام تو برای پاهای من چراغ، و برای راه من نور است." (مزمور ۱۱۹: ۱۰۵). با تکیه به این وعده، هیچ‌گاه در تاریکی نخواهیم ماند!
"كلام تو برای پايهای من چراغ، و برای راههای من نور است." (مزمور ۱۱۹: ۱۰۵)
"در طريق شهادات تو شادمانم. چنانكه در هر قسم توانگری، در وصايای تو تفكّر می‌كنم و به طريق‌های تو نگران خواهم بود. از فرايض تو لذّت می‌برم، پس كلام تو را فراموش نخواهم كرد."(مزمور ۱۱۹: ۱۴-۱۷)
"هر کس بايد رفتار خود را بيازمايد و اگر رفتارش پسنديده بود، می‌تواند به خود ببالد و لزومی ندارد که خود را با ديگران مقايسه کند،" غلاطيان ۶: ۴
آیا کسی را دارید که با خیال راحت و اطمينان، سفرۀ دل خود را نزد او باز کنید؟ آیا شخصی را می‌شناسید که اگر درد دل خود را با او در‌میان بگذارید، فردا آن را علیه خودتان به‌کار نبرد؟ کلام خدا می‌فرماید: "دوستی هم هست که از برادر چسبنده‌تر است." (کتاب امثال ۱۸: ۲۴). من تنها یک دوست می‌شناسم که این‌چنین باشد، آن‌هم کسی نیست جز خداوند و منجی عزيزم عیسای مسیح! خوب است که شما هم از راه ايمان، زندگی خود را به او بسپاريد و سفرۀ دل‌تان را نزد او باز کنيد!
بعضی از انسان‌ها آنقدر حق‌به‌جانب هستند که هیچ‌گاه نمی‌پذیرند که ممکن است خطایی از ایشان سر بزند. بعضی دیگر نیز برعکس، پيوسته احساس عذاب وجدان دارند. به این دسته از افراد باید کلام خدا را یادآور شویم که می‌فرماید: "اگر به گناهان خود اعتراف کنیم، او که امین و عادل است، گناهان ما را می‌آمرزد و از هر نادرستی پاکمان می‌سازد." (اول یوحنا ۱: ۹).
