وقتی نوروز از راه می‌رسد، در همه جا می‌شنویم که "طبیعت نو می‌شود." به‌راستی هم چنین است.
پطرس رسول می‌فرماید: "خویشتن را زیرِ دستِ نیرومند خدا فروتن سازید تا در زمان مناسب سرافرازتان سازد." (رسالۀ اول پطرس ۵: ۶). در مشقات، رنجها، آزارها به‌خاطر ایمان، نیازهای مالی و چالش‌های دیگر زندگی، رفتار و واکنش ما چگونه است؟
کسانی که به مسیح ایمان دارند، باید در حال حاضر در این دنیا زندگی کنند، اما مهم این است که نباید متعلق به دنیا باشند و از اصول حاکم بر آن پیروی کنند.
یک مسیحی واقعی باید همواره مد نظر داشته باشد که خدا او را به چه منظوری فراخوانده است. و وقتی این را دانست، باید مطابق آن زندگی کند.
بسیار حیرت‌انگیز است که عیسی مسیح برای پیروان خود معیارهایی قرار داده که با معیارهای این دنیا متفاوت هستند.
بسیاری از ما، بارها از پریشانی و درماندگی عبور نموده‌ايم و شاید حتی آرزوی مرگ کرده باشيم!
عيسی مسيح در فصل ۱۵ يوحنا، خود را به تاک يا درخت مو تشبيه کرده و ايماندارانش را به شاخه‌های تاک. می‌فرمايد: "من تاک هستم و شما شاخه‌های آن. کسی که در من می‌ماند و من در او، ميوۀ بسيار می‌آورد؛ زيرا جدا از من، هيچ نمی‌توانيد کرد." آيۀ ۵
مسیح در موعظۀ معروف بالای کوه، فرمود که اگر کسی بر یک گونۀ ما سیلی زند، گونۀ دیگر را نیز به طرف او برگردانیم.
بارها پیش می‌آید که در امور روزمرۀ زندگی، نمی‌دانیم کدام راه را انتخاب کنیم. نمی‌دانیم در کدام راه قدم بگذاریم تا باعث خشنودی خدا شویم.
تکیه‌گاه شما کیست یا چیست؟ آیا خداست، یا توانایی و ثروت و امکانات خودتان؟ در هر سن و سالی که باشیم، مطمئن‌ترین تکیه‌گاه انسان خداست!
آیا اتفاق افتاده که شب‌هنگام، ناگهان چراغهای ماشین‌تان از کار بیفتد؟ برای من اتفاق افتاده! وضعیت بس خطرناکی است! حالا اگر در مسیر زندگی روحانی‌مان دچار سردرگمی شويم، چه خواهد شد؟ خدا وعده‌ای مستحکم و دلگرم‌کننده به ما ايمانداران مسيحی بخشیده است. می‌فرماید: "کلام تو برای پاهای من چراغ، و برای راه من نور است." (مزمور ۱۱۹: ۱۰۵). با تکیه به این وعده، هیچ‌گاه در تاریکی نخواهیم ماند!
"كلام تو برای پايهای من چراغ، و برای راههای من نور است." (مزمور ۱۱۹: ۱۰۵)
"در طريق شهادات تو شادمانم. چنانكه در هر قسم توانگری، در وصايای تو تفكّر می‌كنم و به طريق‌های تو نگران خواهم بود. از فرايض تو لذّت می‌برم، پس كلام تو را فراموش نخواهم كرد."(مزمور ۱۱۹: ۱۴-۱۷)
