رادیو مژده

 

 

پخش زنده

 

رادیو مژده

 

رادیو مژده

 

 

پخش زنده

map

map

امروزه، در رسانه‌های مسیحی، بسیار می‌شنویم که یک مسیحی باید شاد باشد. اما این فقط یک روی سکه است.

مسیحیان واقعی، خدا را سپاس می‌گویند که بنا بر فیض او، فرزندان خدا و نیز هم‌ارث با مسیح شده‌اند.

دنیای ما تحت نفوذ نیروهای تاریکی است. یوحنای رسول می‌فرماید: "تمامی دنیا در آن شریر (یعنی شیطان) لمیده است." (اول یوحنا ۵: ۱۹).

وقتی خبر این همه ظلم و فجایع به گوشمان می‌رسد، از خود می‌پرسیم: "اگر خدا عادل است و انصاف دارد، چرا اجازه می‌دهد چنین فجایعی رخ دهد؟ چرا جلوِ آنها را نمی‌گیرد؟" فراموش نکنیم که برنامۀ زمان‌بندی خدا با برنامۀ انسان‌ها فرق دارد.

وقتی اوضاع مالی‌مان خوب است، وقتی شادیم و باعث نشاط دیگران می‌شویم، یا وقتی می‌توانیم تکیه‌گاهی برای دیگران باشیم، کمتر ممکن است احساس تنهایی کنیم، چون دوستان، دور و بر ما هستند. اما وقتی شرایط‌مان تغییر کرد، شاید همه ما را تنها بگذارند، چون دیگر منفعتی از ما نمی‌برند. اما کلام خدا می‌فرماید: "اگرچه پدر و مادرم ترکم کنند، خداوند مرا خواهد پذیرفت." (مزمور ۲۷: ۱۰). "من هرگز شما را تنها نخواهم گذاشت و ترک نخواهم کرد" (عبرانيان ۱۳: ۵). اگر ايماندارِ به مسيح و فرزند خدا هستيم، اطمينان داشته باشيم که خدا هيچوقت ما را تنها نمی‌گذارد.

خدا به آنانی که به مسیح ایمان می‌آورند، امیدی شگفت‌انگیز بخشیده است. پطرس رسول می‌فرماید: "متبارک باد خدا و پدر خداوند ما عیسی مسیح که از رحمت عظیم خود، ما را به‌واسطۀ رستاخیز عیسی مسیح از مردگان، تولّدی تازه بخشید، برای امیدی زنده و میراثی فسادناپذیر . . . که برای شما در آسمان نگاه داشته شده است؛" (اول پطرس ۱:‏ ۳ و ۴). آیا مسيحِ از مردگان برخاسته و زنده را دريافت کرده‌ايد و این "امید زنده" را داريد؟

ایماندارانِ به مسیح، از همین دنیا، از راه ايمان به مسيح خداوند و واقعيت مرگ او بر صليب و قيام و رستاخيز او از مردگان، "حيات جاويدان" را شروع می‌کنند و از آرامش و سعادت حقیقی و درونی بهره‌مند می‌گردند.

آیا تا به حال شده که دوست نزدیکی به شما خیانت کند؟ آیا شده که بی‌دلیل دوستی‌اش را با شما قطع کند؟ یا آن دوست حتی دشمن شما بشود؟

زندگی پر است از سختیها. در کشاکش این مشکلات، چقدر نیاز به دلگرمی داریم تا استوار به پیش برویم!

برای آنانی که از گناهکار بودن و گناه خود، پشیمان و اندوهگین‌اند، امیدی هست.

اگر به‌عنوان يک ايماندارِ مسيحی، در سفر روحانی خود، مرتکب گناهی شویم، باید بلافاصله با دلی توبه‌کار گناه خود را اعتراف کرده و یقین داشته باشیم که خون مسیح، گناه ما را پاک خواهد ساخت.

همۀ ما در مقطع‌هایی از زندگی، ممکن است چنان نااميد و درمانده شویم که احساس کنیم بر زمین افتاده‌ايم و دیگر امیدی برای ما نیست.

بالای صفحه